Isang Panaghoy para sa Kalunos-lunos na Mundo

Tagalog church songs | Isang Panaghoy para sa Kalunos-lunos na Mundo

I
Nagpapaanod sa panahon, lumilipas na buhay.
Ang mga taon ay parang panaginip.
Nagdudumali sa paghabol ng katanyagan at yaman.
Ginugugol ang mga buhay para sa mga bagay ng laman.
Walang ibinigay sa katotohanan.
At tulad nito, pinalipas nila ang kanilang kabataan.
Walang iniisip tungkol sa mga paghihirap ng Diyos
o sa Kanyang dakilang pagiging kaibig-ibig.
Pinalilipas lamang ang mga hungkag na araw.
Wala ni isang araw na ipinamuhay para sa Diyos.
Di pinangiti ang mga labi ng Diyos.
Hungkag at walang anumang halaga.
Sino ang nakaunawa sa puso ng Diyos?
Sino ang maaaring makihati
sa buhay at kamatayan ng Diyos?
Sino ang nagbigay-halaga
sa lahat ng Kanyang mga salita?
Sino ang naglaan ng lahat nila para sa Diyos?
Kailan titigil ang mga bulaklak ng tagsibol
sa kanilang pamumukadkad?
Narito sa mundo ang tunay na pag-ibig.
Lungkot at saya, pagtaas at pagbaba.
Ang ikot ng panahon, patuloy at patuloy.
Diyos tinatalikuran bawat taon.
Tunay na mundong kalunos-lunos!
II
May tahanan ang tao, isang lugar ng kaginhawahan.
Nguni’t ang Diyos ay walang
mapagpahingahan ng Kanyang ulo.
Ilan ang nag-aalay ng kanilang sarili?
Napuno na Siya sa kanilang panlalamig,
tiniis ang paghihirap ng buong mundo —
isang mahirap na daan tungo sa simpatiya.
Nag-aalala para sa tao,
nagpapakasipag ang Diyos sa piling nila
at gumagawa nang walang kapaguran.
Kahit dumadaan ang panahon,
ibinibigay Niya ang lahat sa sangkatauhan.
Sino ang nagmamalasakit sa Kanyang kaligtasan?
Sino ang humihingi ng Kanyang kaginhawahan?
Gaano na lang humingi ang tao sa Diyos!
Hindi kailanman iniisip ang Kanyang kagustuhan.
Tamasahin ang masayang buhay pamilya,
nguni’t bakit Siya’y pinaiiyak nila?
Kailan titigil ang mga bulaklak ng tagsibol
sa kanilang pamumukadkad?
Narito sa mundo ang tunay na pag-ibig.
Lungkot at saya, pagtaas at pagbaba.
Ang ikot ng panahon, patuloy at patuloy.
Diyos tinatalikuran bawat taon.
Tunay na mundong kalunos-lunos!